woensdag 15 januari 2014

Serious Gaming

Thijs de Vries kwam ons in deze middag iets bijbrengen over Serious Gaming. Onze samenleving veranderd er een hoop. van een lean-back (achteroverleunend media opnemen) gaan we nu naar een lean-forward. Je krijgt meer controle over de media. Dit zie je terug in tv-on-demand, netflix.
Ook in games heb je zelf controle. En dit wordt met moderne techniek steeds makkelijker. Weer zo'n gevalletje, waarom krijgen kinderen in het onderwijs vaak nog niet de kans om hun eigen strategie te bepalen. Die ene ultieme oplossing bestaat niet. Je kan altijd op meerdere manieren succes hebben. Mooie gedachte

Maar nu even serieus over spelletjes; er is een verschil tussen serious games en gamification.
serious gaming
hoofddoel is educatie.
altijd in een fictieve wereld
gamification
gametechnieken toepassen in de echte wereld











Er zijn drie elementen die in alle games moeten zitten om de game succesvol te maken:
  1. het moet betekenisvol zijn
  2. je moet ergens beter in kunnen worden
  3. er is een mate van vrijwillige deelname
Een spel is goed als, je vaardigheden nodig hebt, en de opdracht steeds een klein stapje moeilijker wordt. Zo blijf je steeds weer net een klein stukje groeien. En daarvoor bestaat een flow-grafiek:
Zolang de volgende opdracht in het flowkanaal blijft het uitdagend. Het moeilijke is om de opdrachten zo te rangschikken dat een speler het spel wil blijven spelen.

We krijgen de opdracht om een spel te ontwikkelen. We gaan aan de slag met het verbeteren van gedrag in de klas. Je hebt symbolen, die de regels / normen en waarden weergeven waar je aan werkt. De kinderen proberen voor daarvoor punten te scoren als ze dit goed doen. Ze doen dit met hun groepje in de klas. Er kunnen ook minpunten verdient worden. d.m.v. QR codes die in de lesomgeving worden verstopt zijn extra punten te verdienen. Het is mogelijk om een score van de klas te vergelijken met de scores van de andere klassen. Het voordeel is dat je als leerkracht niet boos hoeft te worden op ongewenst gedrag. Je houdt je alleen aan de spelregels als je minpunten uitdeelt, en je kan veel op een positieve manier belonen.

Deze spelvorm is wel leuk. Er zijn digitale varianten om punten zichtbaar te maken, denk aan ClassDojo. En je kan er ook een nog meer "wie is de mol" gevoel aan koppelen, door kinderen geheime opdrachten te geven om extra punten te halen. Maar dit is wel een grote inpact en voorbereiding.

We gaan nog een tweede ronde aan de slag. Hier maken we een spel wat Judith morgen kan gebruiken bij de les in de klas. We hebben als onderwerp procenten. We maken een handelsspel waarbij een aantal kinderen marktkoopman zijn en een product moeten aanprijzen. Zij moeten zorgen dat mensen bij hun bijvoorbeeld de CD kopen, en proberen er zoveel mogelijk aan te verdienen. Andere kinderen zijn kopers, die gaan kijken waar ze het beste hun CD kunnen kopen. Beide partijen leren hiervan rekenen met procenten. En het tekenen van posters is een leuke activiteit om je marktkraam echter te maken. Een tweet van de meester is wel een leuke bevestiging van een goed idee:
Wat neem ik mee van deze ochtend?
Vooral dat spelen een belangrijke vorm van leren is, en dus ga ik proberen dat in de les zoveel mogelijk te doen.

Adviesbureau Masterpiece

het adviesbureau
We starten deze dag met Koos. We werken in een kleine groep; Tom, Judith, Margreet, Dani en ik. We gaan aan de slag met een werkvorm: het adviesbureau. In kleine groep "pitcht" een persoon zijn masterpiece onderwerp in 3 minuten. De andere leden in de groep mogen nog even verhelderingsvragen stellen. Dan moet de pitcher koffie gaan drinken, en gaan de rest van de leden in gesprek over dit onderwerp. Welke adviezen, kennis en andere inzichten kunnen de groepsleden jou geven. Als ze er uit zien, geeft de groep het advies aan de pitcher. Dit proces herhalen we met de andere leden van de groep. Ik beschrijf hieronder kort de vraagstukken die we hebben besproken:

  • Judith wil graag de digitale borden meer inzetten in de les, maar wil ook met mobile devices werken. 
  • Tom wil graag de mensen in zijn team scoren op een schaal van mediawijsheid, en dan kijken hoe hij hun kennis en vaardigheden kan uitbrengen. 
  • Dani wil graag de computers meer inzetten in de klas, en weet dat ze over 3 jaar een ander schoolconcept gaan neerzetten, maar wil nu al aan de slag.
  • Margreet wil bewijzen voor een kleine school dat leren op afstand (met ICT) een goede manier is om meerbegaafde kinderen kwalitatief goed onderwijs te bieden.
  • Ik wil de iPads die we al op school hebben effectiever in gaan zetten, met name op didactisch gebied. 
Dit is het advies wat ik op mijn pitch kreeg is:

omschrijving/bevraging
Je wil met tablets aan de slag. Elke groep nu 4 tablets. Nu veelal ingezet als klaarwerk. Goed om kinderen te motiveren: als jij.... dan.... Hoe kan ik ze meer didactisch in te zetten? Niet alleen zelf maar ook collega's? Waarom verdeeld per klas? Ook klassikaal in te zetten? Niet vast op rooster, maar wel mogelijk om onderling te lenen. Wat doe je er nu mee? Werken met eigen onderzoeksvragen. Gebruik internet en verwerking op iPad dmv diverse apps (tekstverwerking, key note, strip, gebruik camera). Niet alles is klassikaal, er wordt ook zelfstandig gewerkt. Inzet meer op instructie/verwerking

Advies:
Kleine groepjes, zelfstandig aan het werk zonder instructie: zelf filmpje bekijken.
Centraal IPads neerzetten, laten ophalen/roulatiesysteem
Meer didactiek: software inzetten
Wil je ermee inoefenen, instructie op eigen niveau of ICT lessen op vaardigheid van hanteren IPads. Wat ziet je team aan wensen en mogelijkheden?

Voor de andere vragen en antwoorden van de andere leden van mijn groep kan je kijken op hun blog.

Wat neem ik mee van deze ochtend?

Ik vond het een leerzame activiteit. Je merkt als je met mensen die uit verschillende invalshoeken naar een vraagstuk kijken, er ook verschillende meningen zijn. Bijvoorbeeld de vraag over de centrale plek waar alle iPads liggen, past niet bij mijn visie op onderwijs. Ik wil niet terug naar het computerlokaal.
Ik had tijdens deze werkvorm wel de tijd om mijn plan scherper te krijgen. Ik realiseer me ook weer dat ik niet aan het begin van het proces sta, maar er midden in zit. Dat het meer kans van slagen heeft als ik collega's erbij betrek. Dat met de instructiefilmpjes gaf gelijk beelden. Wat als de kinderen die sneller werken gewoon de instructie vanaf de iPad kunnen volgen. Dan hoeven ze niet te wachten, kunnen ze doorspoelen als ze het al begrijpen, maar kunnen ze wel instructie krijgen als dat nodig is.
Ook de plannen van de andere groepsleden waren inspirerend. Kunnen we inderdaad de meerbegaafde kinderen uitdagen door ze met ICT op afstand te laten samenwerken? Margreet wil dit op een kleine school proberen. Maar dat kan natuurlijk op een grote school ook. Judith wil met digitale borden of met tablets aan de slag. Misschien kunnen we samenwerken en van elkaar leren. Ik ben echt weer een stukje verder in de goede richting.

maandag 13 januari 2014

Lesidee over Afrika

Soms dient een manier om je collega's onder te dompelen in de fantastische wereld van ICT zich ineens aan.

Even een klein kader.

Ik werk op de J.H.Snijdersschool. Een school in Rijswijk voor Natuurlijk Leren. Voor de precieze uitwerking van dit concept kun je de schoolgids naslaan. Ik geef les aan een groep 4/5. We hebben in onze school 4 van deze groepen. Op de themavergadering besluiten we dat we tijdens dit thema over de wereld allemaal 1 continent onder onze hoede nemen. En dat je daar voor 1 week de thema lessen voor voorbereid. Dan kunnen we in de drie weken erna elkaars lessen geven.

Het plan

Tijdens de kerstvakantie ben ik deze les aan het bedenken. Ik start met een stukje vullen van een presentatie, maar realiseer mij dat dit niet een heel interactief geheel wordt. Dus ik besluit een de les eens door een T-PACK bril te bekijken. En achter in mijn hoofd zit ook Sugata Mitra die laat zien dat kinderen ook kunnen leren door zelf te onderzoeken. Ik stof mijn ervaring met HTML weer op, en plak snel een kleine website in elkaar, met daarin filmpjes van beeldbank. Bij die filmpjes zet ik een aantal vragen, en de kinderen kunnen aan de slag. Door de filmpjes te verdelen in verschillende opdrachten, kunnen alle kinderen in groepjes aan de slag, en moeten ze later aan elkaar presenteren wat ze hebben geleerd.

Maar dan kan het ook in een app.

Het was al de bedoeling dat de kinderen de filmpjes op de iPad gingen bekijken. Dus bij het vullen van de website had ik rekening gehouden met de afmetingen van de iPad, en op mijn eigen iPad geprobeerd of het allemaal werkt. Je kan een website die je bezoekt ook op het beginscherm van de iPad zetten. Dat is wel makkelijk, dan kunnen de kinderen het vinden zonder de hele URL te moeten overtypen. Toen ik dit op mijn iPad deed, was ik een beetje teleurgesteld in het plaatje. De iPad maakt automatisch een plaatje van de website, maar omdat het zo ver verkleind was, vond ik het er niet meer mooi uitzien. Mijn zoektocht op internet begon, en ik kwam bij de site van Apple voor ontwikkelaars uit. Hier werd ik heel enthousiast. Zij hadden het over een web application. Oftewel, een website die als applicatie op je iPad wordt gebruikt. Ik ben gelijk met deze codes aan het proberen gegaan. Ik kan inderdaad een eigen plaatje instellen, en de website opent nu als je op het app-icoontje klikt, zonder de internetbalk erboven. Zo kan ik inderdaad tegen de kinderen zeggen dat het een echte app is, terwijl ik een beetje smokkel.

de app over Afrika
Het viel daarom ook een beetje tegen, dat zodra ik op een link klikte, de gewone browser werd geopend, en je dus uit de "app" ging. Hiervoor was nog aardig wat zoekwerk nodig. Maar uiteindelijk kwam ik op deze site terecht, en vond ik de oplossing. Met dit stukje in mijn HTML verwerkt, werkt de app zoals ik wil. Het resultaat staat hiernaast. Als je op elk willekeurig modern apparaat deze site bezoekt, kan je hem gebruiken. Hij is keurig volgens HTML5 standaard in elkaar gezet. Alleen als je het op je iPad op je beginscherm zet is er een kleine doch duidelijk zichtbare verandering. Het ziet er uit als een app. Ik ben blij.

Maar werkt het ook in de klas?

Daar werd het spannend. Vinden de kinderen het nog steeds leuk als ze in de app geen spelletjes kunnen spelen, maar gewoon vragen moeten beantwoorden en een presentatie voorbereiden? Een aantal dingen die mij opvielen bij het geven van de les:

  • De kinderen gingen enthousiast aan de slag, maar waren vooral veel filmpjes aan het bekijken. De vragen werden door de meeste kinderen over het hoofd gezien. Dus soms was er wel een sturende vraag nodig. De kinderen hadden dan wel de mogelijkheid om het filmpje nog een keer te bekijken. Dus dat werkte wel goed. 
  • De filmpjes over Zuid-Afrika waren een beetje moeilijker voor de kinderen, dat is ook te lezen in de app. Twee groepjes die ik zou hebben afgeraden deze filmpjes te bekijken zagen dit als een uitdaging. Maar uiteindelijk hebben ze er toch zelf voor gekozen om een ander onderwerp te doen. Het was een beetje te moeilijk. Blijkbaar was hier geen sturing van mij voor nodig.
  • Ik had groepjes van 3 of 4 kinderen. Maar dat is toch wat lastig. Sommige groepjes zijn opgesplitst gedurende de les. Eigenlijk is met 2 kinderen op 1 iPad de grens. Alleen zou nog mooier zijn, maar daarvoor heb ik geen iPads genoeg. Het geluid is op zo'n niveau dat de kinderen zachtjes moeten praten om alles nog te kunnen horen. (positief voor de leerkracht :))
  • Ik dacht dat de kinderen na een korte instructie en een uur werken wel konden presenteren. Maar de kinderen hadden langer nodig om de informatie uit de filmpjes te halen. Dus ik heb de presentaties naar de volgende les verplaatst. Ook heb ik een link naar de app op de site gezet. Een aantal kinderen hebben dit aangegrepen om thuis nog verder te werken. 
  • Tijdens het presenteren hebben een aantal kinderen (met behulp van apple-TV) stukjes uit de filmpjes laten zien aan de klas. Ze gingen er aan de andere kinderen dingen over uitleggen. Fantastisch om te zien. 

Is dit een T-PACK les?


In deze les wordt de iPad als bron gebruikt, een onderdeel van de werkvorm. De iPad kan worden gebruikt bij het presenteren. De kinderen hebben leerdoelen, en de techniek wordt als ondersteuning gebruikt. Ik denk dat dit een goede TPACK-les is. Wel een grote voorbereiding, die het nu alleen waard was omdat je zeker weet dat 4 klassen hiermee aan het werk gaan. (En er kunnen natuurlijk nog veel meer klassen mee aan het werk)

En de collega's?

Die gaan de aankomende weken met de les aan de slag. Hopelijk zijn ze ook zo enthousiast......