Masterpiece

Om mijn opleiding af te ronden heb ik een masterpiece geschreven. Het resultaat mag er zijn, en staat hier op mijn blog.
De kwaliteit van de afbeeldingen is laag, dit in verband met de grootte van het bestand. Voor een exemplaar in hoge kwaliteit, neem even contact met mij op.

Specialisatieopdracht voor beeld en geluid

Voor de specialisatie beeld en geluid moet je laten zien dat je een instructievideo kan maken, die bruikbaar is voor het principe van "Flipping the Classroom". Dit principe heb ik al uitgelegd bij het dagverslag van de opleidingsdag over beeld en geluid.

Bij ons op school werken wij met Rekenwonders. Deze methode is geïnspireerd op de rekenaanpak die wordt gebruikt bij het onderwijs in Singapore. In groep 5 zijn we begonnen met het onder elkaar rekenen. Het stuk met erbij en eraf was voor de kinderen al snel een duidelijk verhaal. Maar de deelopgave bleek een lastigere rekenstrategie te zijn. Kinderen worstelden met deze manier van werken omdat het veel denkstappen achter elkaar vereist. Bij de eerste poging leek het mij ook ingewikkeld. Dus ik ben met de kinderen fanatiek aan het oefenen geslagen. Maar het leek of de kinderen het niet goed konden vatten.

Geinspireerd door de het denken over de inzet van ICT tijdens mijn opleiding, kwam deze oplossing voorbij. Als ik nu een instructiefilmpje ervoor maak, hoef ik niet elke keer de opgave aan alle kinderen uit te leggen, maar hebben kinderen toch een hulp. Op de iPads kunnen ze in de klas dan het filmpje bekijken, en daarna met deze opgaven aan het werk gaan.

Storyboard

Voor het vormgeven van dit verhaal heb ik eerst mijn idee op een kladje gezet. Dat gebeurt meestal al op het moment dat het idee nog niet helemaal rond is. Dit zou ik geen storyboard durven noemen, maar het doel is voor mij hetzelfde; het visueel krijgen van wat er nodig is.

Voor de opleiding heb ik er een storyboard van gemaakt in comic life:

Zo kwam de film tot stand

De afbeeldingen van het MAB materiaal vond ik op het internet (klascement.net) en die heb ik gebruikt in deze presentatie. In Photoshop heb ik de afbeeldingen een kleur gegeven. Daarna ben ik in Keynote de presentatie in elkaar gaan zetten. Ik heb balken, cijfers en animaties verschijnen eerst in elkaar gezet. Daarnaast ben ik het MAB materiaal gaan plakken.

Doordat er MAB materiaal met kleurtjes verschijnt over de witte variant, wordt heel visueel gemaakt hoe die verdeling gaat. De kinderen kunnen meetellen. De honderden en de tienen die overblijven schuiven door naar de volgende rij, waar ze ook weer in stukjes gekleurd worden.
De lijst met animaties op sommige dia's werd zo groot, dat ik de animaties heb verdeeld over verschillende dias. Met de opneemfunctie uit keynote heb ik de uitleg ingesproken.

Om dit makkelijk te maken had ik alles wat ik wilde zeggen in de sprekersnotities toegevoegd. Dit voorkwam niet dat ik het verhaal tot vier keer overnieuw heb ingesproken. Keynote maakt hier uiteindelijk een film van. Hier staat het eindresultaat:

En toen startte de les...

De kinderen zagen de iPads al liggen, en wilden daar graag mee werken. Ik heb alleen vertelt waar ze het filmpje konden vinden (op de schoolwebsite) en dat ik dacht dat dit hun ging helpen de deelopgaven te begrijpen. De kinderen zijn de hele les bezig geweest met het uitrekenen van deelopgaven, en hadden de kans gebruik te maken van het filmpje. 

En dat gebeurde ook. Veel kinderen hebben eerst het hele filmpje gekeken. Ze zijn daarna gaan proberen om de opgave aan het einde uit te rekenen. En toen zag je effect van het filmpje. Het filmpje werd door een aantal links gelegd, en ze gingen zonder aan de slag. Maar er waren ook kinderen die de film telkens pauzeerden, iets verder gingen met hun opgave, en daarna verder keken. Er waren ook kinderen die de opgave die ik in het filmpje uitreken gingen uitrekenen. Kinderen hadden de mogelijkheid om de instructie op hun eigen tempo te volgen. 

En verder?

De video is ook de tweede les nog door kinderen gebruikt, maar ik heb toen wel met de kinderen besproken dat het uiteindelijk de bedoeling was dat ze het ook konden uitrekenen zonder iPad. 

Ook zijn er ouders die thuis met hun kind oefenen die hebben geprofiteerd van deze rekenuitleg. Deze manier van rekenen verschilt meestal niet veel met de techniek die de ouders hebben geleerd, maar het is voor de kinderen prettiger als ze op school en van ouders niet twee verhalen horen.

De meeste kinderen kunnen na een tijd oefenen de deelopgaven uitrekenen. Ik vind de kinderen nog te jong om ze het bekijken van zo'n video als huiswerk mee te geven, maar je merkt dat het effectiever is dan het voor het bord uitleggen. Hier zie je dat de kinderen zelf in control zijn, ze kunnen een stukje terug als ze het niet goed gehoord hebben. Bij een klassikale uitleg zouden ze anders de draad kwijtraken. Doordat de kinderen nu uitleg krijgen van de iPad, heb je tijd om een aantal kinderen individuele aandacht te geven. 

Dit is een goed voorbeeld van een strategie die veel tijd kost om te oefenen, goed vorm te geven is in een opgave, en voor een groot publiek van nut is. De kinderen van de paralelgroep hebben ook gebruik gemaakt van deze opgave. En de leerkracht die volgend jaar aan groep 5 deze techniek moet aanbieden kan gewoon de video erbij pakken. 

Ik ben erg trots op dit eindresultaat, al denk ik dat het leerrendement en het enthousiasme bij de kinderen groter wordt als ik de kinderen zelf laat nadenken over een goed uitlegfilmpje.
(dit heb ik gedaan, voor de mobile devices specialisatie) 

Cupcakes bakken.

Ik geef geregeld kooklessen in een serie van 3. Hieronder kort waarom het zo leuk (en leerzaam) is om met kinderen te koken.

De kinderen maken in de eerste les met elkaar wat ze willen gaan maken. Ze maken gebruik van de iPad om het recept op te zoeken, en te beoordelen of het in een uur realistisch is om te maken. Ook moeten ze een boodschappenlijst maken, en daarbij rekening houden dat alle kinderen uit de unit wel van het resultaat willen proeven.

In de tweede les gaan we daadwerkelijk aan de slag in het kooklokaal met de recepten die ze hebben gevonden op internet. De boodschappen van de lijst staan klaar om gebruikt te worden. Uiteraard wordt er aan het einde van de les gesmikkeld.

In de derde les maken de kinderen op de iPad een verslag van de wat ze hebben gemaakt. De foto's staan op de website, en daar kunnen ze deze vanaf kopiëren. De foto's helpen de kinderen meestal om op verhaal te komen.
Een fantastisch resultaat van deze week staat op de website. (klik hier)

Het is fantastisch om te zien hoe een kookles taal, reken en ICT vaardigheden kan combineren, en kinderen gemotiveerd werken.

Een trotse meester.

In 80 dagen de virtuele wereld rond

In gesprek met Martine Delfos

Ik ben uitgenodigd door de LucasAcademie om zitting te nemen in de binnenkring, tijdens de haardvuursessie met Martine Delfos. Op deze avond was Martine uitgenodigd om in gesprek te gaan over haar boek; in 80 dagen de virtuele wereld rond. In dit boek schrijft ze over haar onderzoek naar het gebruik van het Virtuele Milieu door jongeren. Het Virtuele Milieu is voor haar alles buiten het Real Life. Dus ook TV, radio, geschreven media. Maar in haar onderzoek richt ze zich vooral op de vrijetijdsbesteding van jongeren op het internet en met verschillende (spel)computers. Het doel van de haardvuursessie is dat de mensen in de binnenkring met elkaar in gesprek gaan. En zo met elkaar beelden over onderwijs het gebruik van virtuele media uitwisselen.

In het boekje lees ik onder andere dat het waardevol is om in dialoog te gaan met de kinderen. Dat er net zoveel gevaren als leuke kanten zijn aan spelen en ontdekken in de digitale wereld. Maar ook over de karigheid aan prikkels die kinderen krijgen achter een beeldscherm. Met de computer kan je eigenlijk alleen maar beelden en geluiden tot je nemen.

Tijdens het gesprek bleek Martine een goede spreekster. Ze kan goed vertellen over haar ervaring met het virtuele milieu. En ze heeft een sterke mening. Hierdoor kregen de andere mensen weinig het woord, maar dat was geen belemmering om een leerzame avond te hebben. Met haar meningen zet ze je aan het denken. Ik probeer hieronder wat uitspraken te verwoorden die mij aan het denken hebben gezet.

We spraken bijvoorbeeld over dat scholen proberen leerlingen enthousiast te krijgen, en dat de digitale wereld daar bij kan helpen. Dat kinderen het leuk vinden om te leren in de digitale wereld. Dat je als leerkracht probeert aan te sluiten op de belevingswereld. En daar was Martine het niet mee eens:
School is niet leuk. Je leert op school dingen voor later, en daar is het ook niet leuk. Kinderen kunnen van zichzelf niet samen spelen. Ze slaan, schoppen, spugen, pakken dingen af, enz. En daar hebben volwassenen een oplossing voor gevonden: opvoeden. En dat is een goed gelukt. En daarin hebben scholen een taak, en ouders. Maar in het virtuele milieu voeden we de kinderen niet op.

Volwassenen die denken dat de kinderen expert zijn op de computer. Omdat ze zo behendig zijn in het spelen van spelletjes. Maar dat valt tegen. Ze zijn in staat om de apparaten te bedienen. Maar ze kunnen de informatie die ze vinden nog niet plaatsen. Ze hebben een basis nodig, om de informatie te kunnen plaatsen, en verbanden te kunnen leggen. En ze hebben moeite met het valideren van kennis. Is dit betrouwbaar? Klopt dit? Over dit soort vragen denken de kinderen niet na. Dit moeten ze eerst leren. Zoals Newton zei: If I have seen further it is by standing on the shoulders of Giants.
Kinderen hebben een basis nodig om dingen te kunnen begrijpen. Ze hebben iets nodig om op hun kennis op voort te bouwen. Anders kunnen ze het niet begrijpen.

Een van de mensen in de zaal vroeg waar de grens ligt tussen het opvoeden door ouders, en opvoeden door de leerkracht. Er zou een goede samenwerking moeten zijn.
Een van de adviezen die een kind in een onderzoek gaf was: laat ouders eerst met elkaar overleggen. En dan pas met mij praten. Zowel ouders als leerkrachten moeten leren omgaan met kinderen die gewent zijn te manoeuvreren in het virtuele milieu. Ik denk dat het nuttig is om de krachten in deze zoektocht te bundelen.
De leerlingen moeten op school niet meer kennis vergaren, maar ze moeten leren hoe ze op een goede manier kennis kunnen verwerven en valideren. Ze moeten leren omgaan met de sturing die onzichtbaar plaatsvind op het web. De kinderen weten niet dat veel zaken op het net van oorsprong gebaseerd zijn op economisch gewin.

Rekenen met strookmodellen

Bij ons op school werken wij met Rekenwonders. Deze methode is geïnspireerd op de rekenaanpak die wordt gebruikt bij het onderwijs in Singapore. Om een deelopgave onder elkaar uit te rekenen heb ik zelf al eens een filmpje gemaakt, die de kinderen konden gebruiken om te leren rekenen. Dit staat beschreven bij de specialisatieopdracht voor beeld en geluid. Daar beschrijf ik dat ook ouders het fijn vonden om de rekenstrategie te kunnen bekijken.

De opdracht

Ik ben met een paar groepjes met kinderen aan het werk gegaan. Ik heb hen vertelt dat veel ouders niet begrijpen hoe de strookmodellen werken. En dat ik daar tijdens portfolio gesprekken met ouders vaak dingen over moet uitleggen. En dat ik graag een filmpje zou willen maken, net als dat ik heb gedaan bij de deelsom. Maar dat ik geen goed idee meer heb om dit te kunnen maken. Of ze mij niet kunnen helpen.

Aan de slag

Ik vroeg of ze eerst op een blaadje konden tekenen of schrijven hoe het filmpje zou gaan. Dit bleek heel moeilijk voor de zonder hulp. De kinderen hebben eigenlijk alleen de opgave die ze gingen uitrekenen in het filmpje opgeschreven. Ik heb het voor nu gelaten. Duidelijk is dat je de kinderen daarbij moet helpen. Ze gaan niet uit zichzelf een storyboard ontwikkelen.

Maar als ik ging doorvragen, merkte ik wel dat ze al een plan hadden. Ik heb dit plan even met ze besproken. En ze daarna met een iPad aan de slag gezet. Ik heb de afbeeldingen toegevoegd van twee kinderen die in de klas aan het werk waren Terwijl een deel van de klas nog in hun rekenschrift aan het werk was, hebben zij 2 lessen van een uur vol overgave hieraan gewerkt. Ze overlegden zachtjes, verbeterden af en toe hun werk en controleerden elkaar. Ik vond het erg leuk om ze bezig te zien. Het eindresultaat ziet er dan ook fantastisch uit:

Ze hebben gebruik gemaakt van de apps iMovie en iStopmotion op de iPad. Verder hadden ze alleen materialen nodig die al in de klas voor handen waren.

Einde van de opdracht.

De heren zijn twee rekenlessen van een uur bezig geweest met het maken van het filmpje. We gaan het filmpje aan de klas laten zien. Dan kunnen de kinderen tips en tops geven. Misschien dat ze daardoor hun filmpje nog willen aanpassen. Anders kunnen ze de tips gebruiken bij het maken van een ander filmpje. Uiteraard is het filmpje op de website geplaatst, klik hier

Je ziet bij deze opdracht dat de kinderen zonder dat je daar voor hoeft te sturen, het rekenprobleem helemaal ontleden. Voor het maken van een goede verhaallijn, zoeken voor een manier om het beeld stabiel te krijgen, etc. hebben ze wel hulp nodig. Dit accepteerden ze gretig.

Social Media en Mobile Devices

Social media en mobile devices. Een dag waar ik van te voren veel hoopte te gaan leren. In mijn masterpiece wil ik ervoor zorgen dat tijdens de lessen op de J.H.Snijdersschool meer gebruik wordt gemaakt van de al aanwezige iPads.

We voeren deze dag veel discussie. Over gebruik van sociale media, webtools, tablets, laptops, enz hebben veel mensen een mening. En dat begint al welke tools onder welk kopje vallen. We praten dus over een aantal definities.

Dit is voor mij een goede omschrijving van een mobile device:

Een mobile device kan gebruikt worden op verschillende plaatsen. Hij kan makkelijk meegenomen worden, en heeft geen stekkers nodig om te kunnen functioneren. Dit zijn dus voornamelijk de smartphones en de tablets. Deze apparaten kunnen meestal maar een ding tegelijk, en zijn bedoelt als single user apparaat. 1 persoon kan het gebruiken, en meerdere apps tegelijk gebruiken is oorspronkelijk niet de bedoeling. De mobile devices werken meestal intuïtief, waardoor mensen er makkelijk mee kunnen werken. Het gebruiksgemak gaat voor een hele berg functies. De apparaten nodigen uit tot creativiteit en interactie met het apparaat. Voor veel van onze leerlingen zijn deze apparaten gewoon, dus is het logisch als je in het onderwijs hier op aansluit. 

Als er wordt gesproken over goed onderwijs, lijkt het erop dat de tablet hiervoor gaat zorgen. Omdat door de toegang tot enorme hoeveelheden kennis de noodzaak voor kennisoverdracht wegneemt. Het aanleren van vaardigheden wordt belangrijker. Een aantal denkers over onderwijs zijn in deze documentaire te zien:

En dan past daar heel goed het model bij over de 21st century skills, uitgewerkt door Kennisnet. Hierin is een basisstuk taal en rekenen terug te vinden, met daarnaast vaardigheden. Deze binnenste lagen moeten worden toegepast bijde kernvakken, en de wereld buiten de school. De vorm van onderwijs zoals die was (en nu meestal nog is) is niet verkeerd. Maar door de veranderende maatschappij worden er ook andere eisen aan het onderwijs gesteld. De noodzaak om iets te leren wordt steeds belangrijker. Je kan de echte wereld de klas in halen, leren over echte zaken. En daar zijn leerlingen mee te boeien.

Het is leuk om dan te proberen de toekomst in te kijken. Hoe ziet onderwijs er over 20 jaar uit. Hebben nieuwe technologieën zoals de Google Glass en de iWatch ons onderwijs veel veranderd. Hebben ontwikkelingen als een pacemaker met internetverbinding en een ge-3D-printte nieuwe schedel ons leven veranderd? Dat is nog een beetje giswerk, maar het is duidelijk dat de toekomst er anders uit gaat zien. En het onderwijs heeft als doel kinderen voor te bereiden op de toekomst. Het Rathenau instituut doet onderzoek naar de effecten van die techniek die ons leven beïnvloed. Zij noemen het intieme technologie; technologie in en aan ons lichaam. Als je een les vormgeeft, kan je rekening houden met het TPACK-model (al eerder besproken). Een goede balans tussen doelen, werkvormen en de inzet van techniek zorgt voor lessen die interessant blijven, en kinderen die gemotiveerd zijn om te leren.

Bij het Rathenau instituut hebben ze het ook over de intieme technologie tussen ons. Dat omvat de communicatie tussen mensen, gebruik makend van technologie. Hiervoor zijn mobile devices natuurlijk uitermate geschikt. Deze apparaten kunnen met elkaar gegevens uitwisselen, zodat wij met elkaar kunnen communiceren. Social Media wordt dit ook wel genoemd. Bekende voorbeelden zijn Facebook, Whatsapp en Twitter. Maar eigenlijk zijn er legio varianten hiervan.

Het volgende discussiepunt was: wat valt er dan onder Social Media. Als je het hebt over de toepassingen die je kan gebruiken op internet, is het makkelijker samen te vatten onder web 2.0-toepassingen (Anderson, P. (2007) What is the web 2.0?)

In het basisonderwijs zijn veel apps te gebruiken, waar niet altijd de meerwaarde van het mobiele aspect worden gebruikt. Er zijn ook programma's die op zowel vaste als mobiele apparaten te gebruiken zijn. Als leerkracht is het belangrijk om de zoektocht naar de juiste app, de handige site, en een device te starten vanuit je leerdoel en je visie. Zoals bij het TPACK model aangegeven, moet de techniek passen bij de inhoud van de les. En is er in een les ook een pedagogisch plan nodig. Dat geeft je een kader om keuzes te maken. Want eigenlijk zijn er altijd verschillende keuzes te maken.

Dit geld ook voor welke vormen van Social Media je inzet voor communicatie naar leerlingen en ouders. Maak keuzes, en wees daar duidelijk in. Een protocol / beleid op welke manier de school naar ouders informatie geeft is zeker nuttig. Hierdoor schep je geen verkeerde verwachtingen, en maak je de kans dat je informatie ook bij de doelgroep aankomt het grootst.

Een digitale les

Vandaag heb ik gewerkt met nearpod en proconnect. En mijn les was fantastisch.

Het ontwerp van de les begint bij het doel. Het doel van deze spellingsles is dat de leerlingen oefenen met de spellingsregel over open lettergrepen. Wij hebben hiervoor de grondwoorden avond en opa. Op het ballonnenblad dat de kinderen hebben staat het volgende:

Bij een effectieve spellingsles zorg je voor een aantal verschillende fases. Hierdoor oefenen de kinderen optimaal met het goed spellen van woorden. Je hoeft niet altijd alle fases in een les te hebben.

1. luisteren
2. klanken herkennen
3. nadenken, wat is moeilijk?
4. opschrijven
5. controleer wat je hebt opgeschreven.

Start van de les

een schermafbeelding uit Nearpod

Ik ben begonnen met een spellingquiz in Nearpod. Dit is een perfecte app om je les mee te starten en het denken aan te zetten. Ik heb foto's geplaatst van woorden die bij deze spellingsregel horen. En de vraag is eigenlijk altijd welk woord erbij hoort. Je kan in nearpod een aantal verschillende manieren van antwoord geven selecteren. Alle vier zijn werkbaar, al is tekenen op een iPadscherm wel moeilijk.

de verschillende activiteiten uit nearpod

De leerlingen loggen in door een 5-letter paswoord in te toetsen. Met groep 4/5 kan je dit wachtwoord gewoon op het bord schrijven. De kinderen werken in 2-tallen met een iPad. Nadat alle kinderen zijn ingelogd, schuift je als docent naar de volgende dia. Alle kinderen krijgen op hun scherm de volgende dia te zien. Ze krijgen de mogelijkheid om een naam in te typen, en op submit te drukken. Als alle kinderen hun naam hebben ingevuld kan je echt met de quiz aan de slag. Op het leerkrachtenscherm zie je of alle kinderen al hebben ingevuld, en kan je eventueel antwoorden van de kinderen laten zien. Bij een quizvraag kan je de antwoorden teruggeven, en kunnen de leerlingen zien of ze het goed hadden (zie foto).

Tijdens de quiz zijn de kinderen bezig met het bedenken van welk woord ze moeten hebben, welke letters daarin zitten, en hoe je het moet schrijven. De kinderen weten al over welke spellingsregel er wordt gewerkt, dus kunnen daar rekening mee houden. Ze krijgen direct feedback of ze het woord goed hadden.

resultaat van de woordenwolk van de kinderen

Woordenwolk 

Na de introductie hebben de kinderen al 14 woorden met correcte spelling voorbij zien komen. Ze hebben de verschillende fases al grotendeels doorlopen. De tweede opdracht is dat de kinderen zoveel mogelijk woorden naar het bord kunnen sturen, die horen bij deze regel. Hiervoor gebruiken we de app ProConnect van Prowise op de iPads, en de website hiervan op het digibord.
Op het digibord (zie foto) komen alle woorden die de kinderen sturen tevoorschijn. Woorden die door meerdere iPads worden verstuurt, worden groter, en komen bovenaan te staan. Dit doen de kinderen een tijdje. Daarna bespreken we de resultaten die op het bord staan. Door de goede woorden nog een keer te laten sturen, krijg je automatisch dat deze bovenaan komen te staan, en verbeteren de kinderen dus de lijst door samen te werken.

Conclusie

Tijdens deze les wordt de techniek gebruikt om alle kinderen actief bezig te laten zijn. Doordat ze in tweetallen werken moet er wel worden overlegt en samengewerkt. Als je kijkt naar het T-PACK model zorg je voor een goede samensmelting.

Vervolg

In de middag ben ik met twee collega's tijdens het interne trainingsaanbod nog een keer met deze les gestart. Ik heb hen als leerling deel laten nemen aan mijn les. Zo hebben ze kunnen meemaken hoe dat gaat. En daar startte gelijk het enthousiasme. Daarna zijn we gaan nadenken hoe dit in een hun eigen les van toepassing kan zijn. Voor een tel les voor groep 1-2 kwam hier een mooie les uit. Het thema is dinosaurussen. Een aantal foto's van dinosaurussen, en de kinderen kregen de opdracht om het aantal poten van de dino te omcirkelen. Of het aantal eieren. En dan te proberen dit erbij te schrijven. Dan is de optie om te tekenen ineens een stuk laagdrempeliger.

Presenteren en Publiceren

Bij het presenteren is je doel het overbrengen van informatie. En de kijker betrokken en gemotiveerd houden. In de ochtend heeft Guido ons vertelt hoe een presentatie beter kan worden gemaakt. Uiteraard hebben we hiervoor een hoop videomateriaal te zien gekregen. Beelden versterken je boodschap wel, mits ze precies passen bij je verhaal.

Eerst bekijken we een stukje film, waarin een aantal veel voorkomende, maar storende dingen worden getoond. Dit kan in een presentatie afleiden van het beoogde doel. Zie het stukje film hieronder.


Bij het maken van een presentatie is een de voorbereiding belangrijk. En hier gaat ook de meeste tijd in zitten. Formuleer je probleem, pas je verhaal aan op je publiek, en kijk welke beeldtaal geschikt is.

Een goede opbouw van je verhaal maakt het makkelijker. En daarvoor kregen we het 5 stappenplan aangereikt.

1. kies een thema
2. benoem een probleem
3. geef een oplossing
4. noem 3 voordelen
5. zet aan tot actie

Iemand die een presentatie tot een kunstwerkje maakte was Steve Jobs. In deze presentatie zie je dit gebeuren.

In de presentaties van Steve Jobs zie je nooit bullet points. Hij maakt gebruik van sterke beeldtaal. Beelden die iedereen kan begrijpen. Weinig informatie in beeld. Hij heeft ooit gezegd dat hij nooit meer tekens in één beeld gebruikt dan een twitterbericht. Zijn boodschap is heel helder. Spreek je publiek aan.

In de middag hebben we het gehad over Flipping the Classroom. Dit is een nieuwe ontwikkeling in het onderwijs, die met internet en social media een vlucht hebben genomen. Deze animatie legt heel goed uit hoe het fenomeen werkt. (in het Engels)

Dit borduurt natuurlijk voort op je het presenteren. Want ook als je een instructiefilm maakt, moet je zorgen dat je jezelf aanpast op de doelgroep, een pakkende boodschap hebt, en beelden zoekt of maakt die je verhaal versterken. Kennisnet heeft er een mooie infographic over gemaakt.

Flipping the Classroom is bedoelt om de kinderen thuis al de instructie te laten kijken, en dan op school actief aan de slag te laten gaan met de inhoud van de lesstof.
Persoonlijk vind ik dat de kinderen in mijn klas (groep 4/5) thuis nog te jong zijn voor flippen in deze vorm. Ik vind dat je de kinderen nog niet kan verplichten om thuis huiswerk te maken. Maar ook op de J.H.Snijdersschool wordt er door verschillende leerkrachten gewerkt met instructiefilmpjes. Deze filmpjes worden tijdens de les ingezet, om instructie te geven. Vaak worden de filmpjes ook op de website geplaatst zodat de kinderen in staat zijn om dit terug te kijken. Ook ouders kunnen de filmpjes bekijken.

In de middag hebben we een aantal tools bekeken die je kan gebruiken om filmpjes te maken.

Guido heeft in zijn kamertje laten zien hoe een green screen werkt, en hoe je kan werken met 5 punts belichting.

Puppet Pals (en Puppet Pals 2)

Deze app is het beste te vergelijken met poppenkast spelen. Simpel in gebruik. Ook leerlingen kunnen hiermee filmpjes maken. 

Het is wel aan te raden direct te betaalde versie te kopen, anders kan je geen gebruik maken van je eigen gemaakte foto's.

Explain Everything

Dit lijkt nog het meeste op de presentatiesoftware die bij digiborden wordt aangeleverd. Je hebt verschillende dia's die je van tevoren kan vullen, zoals in een presentatie. Met vingers kan je erop schrijven, afbeeldingen verschuiven, etc. Je kan met de app de  instructie die je geeft direct opnemen. En daarna als film bewaren. Als je het op internet plaatst zijn kinderen in staat om je uitleg terug te kijken.

Telligami

Met deze app kan je een avatar maken. Een avatar is een virtuele pop die je dingen kan laten zeggen of doen. Zo kan je een "persoon"
in beeld krijgen zonder zelf voor de camera te hoeven staan.





PowToon

Dit is een website waarmee je heel makkelijk animaties kunt maken. Je sleept op deze site figuren in dia's, stelt bewegingen in, kiest een achtergrond, en spreekt een verhaal in. Daarna kan je de film exporteren. Klaar.

Wat neem ik mee van deze dag?
Het presenteren met het 5 stappenplan voelde in eerste instantie een aan alsof je een tell-sell reclame aan het maken bent. Je bent mensen aan het aanzetten om actie te ondernemen. Maar het kan ook werken om collega's te overtuigen om mee te helpen aan jouw onderzoek. Of om ouders / kinderen te activeren om aan de slag te gaan. Dus op het tweede oog is het een nuttige toevoeging, en denk ik ook dat mijn presentatie kwaliteit hiervan vooruit gaat.

Het maken van filmpjes had ik al ervaring mee. Wel denk ik dat de PowToon een nieuwe toevoeging kan zijn. Het toont ook aan dat we al leuke dingen doen met instructiefilm.

Beeld en Geluid

Vandaag stond juf Marijke Hoebee voor de klas. Ze is CamJo (camerajournalist) wat simpel gezegd een 1-vrouws cameraploeg is. Heel gaaf om zo uitgelegd te krijgen hoe je meer kwaliteit in je film krijgt.

Kadrering

We zijn gestart met kijken naar dit filmpje. Wat maakt een film een goede film. Met het volgende filmpje heeft Marijke ons beelden gegeven bij het gebruik kadrering in films. Zorgvuldig gekozen kadrering zorgt ervoor dat je ziet wat je moet zien (of wat je nog niet moet zien). De kadrering maakt je film interessanter. De kadrering vertelt eigenlijk een verhaal op zich.
De vormen van kadrering staan hiernaast. Ook heeft Marijke ons een aantal vormen van cameragebruik laten zien: pan, tilt en zoom. Wat dit inhoud heb ik met Jacqueline geprobeerd te verbeelden in dit korte filmpje:

Iedereen presenteerde zijn filmpje aan elkaar. Fijne werkvorm, met de camera van de ipad de verschillende vormen van kadrering en cameratechniek uit te proberen. Omdat je zo door te doen aan het leren bent.

Storyboard

Als je een film gaat maken, helpt een storyboard om je plan op papier te krijgen. Hierin kan je ook al je camera acties aangeven, en zorg je met de schetsen al dat de kadrering duidelijk is. Maar je kan ook script toevoegen, overgangen beschrijven, muziek erbij uitzoeken, enz. Eigenlijk alle aspecten waar je voor je film over na moet denken. En past de slogan van de dag heel mooi in: een goede voorbereiding is het halve werk. Door je storyboard goed te overdenken, wordt het filmen veel makkelijker. Als je met mensen samenwerkt, of voor een opdrachtgever, is het handig om te kunnen overleggen. Maar ook als je alleen werkt, geeft het je houvast. Het kan je namelijk mee controleren of je alle stukjes hebt gefilmd die je nodig hebt.

We krijgen negen plaatjes, om daar mee te oefenen om een storyboard te maken. Hiernaast zie je het resultaat. Het verhaal begint met een vrouw die denkt aan een romantische setting, daar hadden we al muziek bij. De vrouw droomt over een glaasje wijn, een stokbroodje, en begint dat vast voor te bereiden. De man komt binnen, de muziek veranderd, hij blijkt een mes te hebben. De vrouw gilt, en er wordt een paar keer tussen deze beelden geschakeld. Muziek zwelt aan..........
Man vraagt: zal ik het brood snijden? Muziek weer terug naar romantisch, en we sluiten af met het gezellige drankje wat deze twee mensen hebben.

Marijke geeft nog even uitleg over de 5-shots methode. Als je deze 5 shots neemt, kan je later altijd een interessante video monteren.

1. begin met een close-up: dan heb je gelijk actie, maar je geeft niet alles prijs.
2. close op het gezicht: je beantwoord de vraag van de kijker, wie doet het.
3. medium shot: je ziet de persoon en de actie in beeld. 
4. over the shoulder:  je verduidelijkt de actie, en lijkt mee te kijken met de persoon
5. een totaalshot: je overziet ook de omgeving waarin de actie plaatsvind, en geeft de laatste informatie prijs. 

Mediawijsheid

Guido neemt een stukje tijd die over is, om een korte film te laten zien die hij met Marijke heeft gemaakt over mediawijsheid. Hierin kunnen we het werk van Marijke zien, en dus veel over het camerawerk terug zien. Maar het is ook een film die goed bruikbaar is voor lessen over mediawijsheid.

Instructiefilmpje maken

In de middag gaan we een instructiefilmpje maken. Daar kunnen we natuurlijk het geleerde van de ochtend in toepassen. Marijke heeft nog een aantal tips voor het maken van een goed instructiefilmpje. 

Belangrijk om daar nog aan toe te voegen is dat het handig is om een instructiefilm te maken over een onderwerp dat vaker dan 1 keer kan worden gebruikt.

Samen met Judith zijn wij aan de slag gegaan. Wij hebben uiteraard eerst goed nagedacht over ons storyboard:

Na het maken van dit storyboard zijn we aan het filmen en editen gegaan.  Zie hieronder het resultaat. We hebben een duidelijk filmpje neergezet. Wat beter zou kunnen, is ervoor zorgen dat je niet over de as gaat. Dus als je een cirkel om je te filmen object zou trekken, dat je maar 180 graden van deze cirkel kan gebruiken. Anders kunnen mensen die de film kijken moeite hebben je perspectief te begrijpen. Het groene vel papier waarop we filmen geeft een goed contrast. De close-up van de hand die een vouw aandrukt, voelt heel natuurlijk. De twist aan het einde maakt het leuk om te kijken.

Wat neem ik mee van deze dag?
Ik heb vandaag veel geleerd over werken met de camera. Over het goed in beeld brengen van wat je op de film wil hebben.
Een storyboard is een essentieel deel van je opdracht. Het helpt je je gedachten ordenen. Het zorgt ervoor dat je voordat je met de camera en spullen in je hand staat al kan bedenken wat je wil, en hier goed over kan overleggen.
Ik heb echt kunnen ervaren wat verschillende standpunten van de camera met je verhaal doen.
Judith heeft me echt laten ervaren dat een rustige omgeving, met weinig kleurverschil, je beelden veel beter worden.

Serious Gaming

Thijs de Vries kwam ons in deze middag iets bijbrengen over Serious Gaming. Onze samenleving veranderd er een hoop. van een lean-back (achteroverleunend media opnemen) gaan we nu naar een lean-forward. Je krijgt meer controle over de media. Dit zie je terug in tv-on-demand, netflix.
Ook in games heb je zelf controle. En dit wordt met moderne techniek steeds makkelijker. Weer zo'n gevalletje, waarom krijgen kinderen in het onderwijs vaak nog niet de kans om hun eigen strategie te bepalen. Die ene ultieme oplossing bestaat niet. Je kan altijd op meerdere manieren succes hebben. Mooie gedachte

Maar nu even serieus over spelletjes; er is een verschil tussen serious games en gamification.

serious gaming
hoofddoel is educatie.
altijd in een fictieve wereld

gamification
gametechnieken toepassen in de echte wereld

Er zijn drie elementen die in alle games moeten zitten om de game succesvol te maken:

1. het moet betekenisvol zijn
2. je moet ergens beter in kunnen worden
3. er is een mate van vrijwillige deelname

Een spel is goed als, je vaardigheden nodig hebt, en de opdracht steeds een klein stapje moeilijker wordt. Zo blijf je steeds weer net een klein stukje groeien. En daarvoor bestaat een flow-grafiek:

Zolang de volgende opdracht in het flowkanaal blijft het uitdagend. Het moeilijke is om de opdrachten zo te rangschikken dat een speler het spel wil blijven spelen.

We krijgen de opdracht om een spel te ontwikkelen. We gaan aan de slag met het verbeteren van gedrag in de klas. Je hebt symbolen, die de regels / normen en waarden weergeven waar je aan werkt. De kinderen proberen voor daarvoor punten te scoren als ze dit goed doen. Ze doen dit met hun groepje in de klas. Er kunnen ook minpunten verdient worden. d.m.v. QR codes die in de lesomgeving worden verstopt zijn extra punten te verdienen. Het is mogelijk om een score van de klas te vergelijken met de scores van de andere klassen. Het voordeel is dat je als leerkracht niet boos hoeft te worden op ongewenst gedrag. Je houdt je alleen aan de spelregels als je minpunten uitdeelt, en je kan veel op een positieve manier belonen.

Deze spelvorm is wel leuk. Er zijn digitale varianten om punten zichtbaar te maken, denk aan ClassDojo. En je kan er ook een nog meer "wie is de mol" gevoel aan koppelen, door kinderen geheime opdrachten te geven om extra punten te halen. Maar dit is wel een grote inpact en voorbereiding.

We gaan nog een tweede ronde aan de slag. Hier maken we een spel wat Judith morgen kan gebruiken bij de les in de klas. We hebben als onderwerp procenten. We maken een handelsspel waarbij een aantal kinderen marktkoopman zijn en een product moeten aanprijzen. Zij moeten zorgen dat mensen bij hun bijvoorbeeld de CD kopen, en proberen er zoveel mogelijk aan te verdienen. Andere kinderen zijn kopers, die gaan kijken waar ze het beste hun CD kunnen kopen. Beide partijen leren hiervan rekenen met procenten. En het tekenen van posters is een leuke activiteit om je marktkraam echter te maken. Een tweet van de meester is wel een leuke bevestiging van een goed idee:

Maak van je klas een markt! Eén vd concepten tijdens mijn onderwijs #games en #gamification workshop. pic.twitter.com/2cOCYay53d
— Thijs de Vries (@thijsdevries) 15 januari 2014

Wat neem ik mee van deze ochtend?
Vooral dat spelen een belangrijke vorm van leren is, en dus ga ik proberen dat in de les zoveel mogelijk te doen.

Adviesbureau Masterpiece

het adviesbureau

We starten deze dag met Koos. We werken in een kleine groep; Tom, Judith, Margreet, Dani en ik. We gaan aan de slag met een werkvorm: het adviesbureau. In kleine groep "pitcht" een persoon zijn masterpiece onderwerp in 3 minuten. De andere leden in de groep mogen nog even verhelderingsvragen stellen. Dan moet de pitcher koffie gaan drinken, en gaan de rest van de leden in gesprek over dit onderwerp. Welke adviezen, kennis en andere inzichten kunnen de groepsleden jou geven. Als ze er uit zien, geeft de groep het advies aan de pitcher. Dit proces herhalen we met de andere leden van de groep. Ik beschrijf hieronder kort de vraagstukken die we hebben besproken:

• Judith wil graag de digitale borden meer inzetten in de les, maar wil ook met mobile devices werken. 
• Tom wil graag de mensen in zijn team scoren op een schaal van mediawijsheid, en dan kijken hoe hij hun kennis en vaardigheden kan uitbrengen. 
• Dani wil graag de computers meer inzetten in de klas, en weet dat ze over 3 jaar een ander schoolconcept gaan neerzetten, maar wil nu al aan de slag.
• Margreet wil bewijzen voor een kleine school dat leren op afstand (met ICT) een goede manier is om meerbegaafde kinderen kwalitatief goed onderwijs te bieden.
• Ik wil de iPads die we al op school hebben effectiever in gaan zetten, met name op didactisch gebied. 

Dit is het advies wat ik op mijn pitch kreeg is:

omschrijving/bevraging

Je wil met tablets aan de slag. Elke groep nu 4 tablets. Nu veelal ingezet als klaarwerk. Goed om kinderen te motiveren: als jij.... dan.... Hoe kan ik ze meer didactisch in te zetten? Niet alleen zelf maar ook collega's? Waarom verdeeld per klas? Ook klassikaal in te zetten? Niet vast op rooster, maar wel mogelijk om onderling te lenen. Wat doe je er nu mee? Werken met eigen onderzoeksvragen. Gebruik internet en verwerking op iPad dmv diverse apps (tekstverwerking, key note, strip, gebruik camera). Niet alles is klassikaal, er wordt ook zelfstandig gewerkt. Inzet meer op instructie/verwerking

Advies:

Kleine groepjes, zelfstandig aan het werk zonder instructie: zelf filmpje bekijken.

Centraal IPads neerzetten, laten ophalen/roulatiesysteem

Meer didactiek: software inzetten

Wil je ermee inoefenen, instructie op eigen niveau of ICT lessen op vaardigheid van hanteren IPads. Wat ziet je team aan wensen en mogelijkheden?

Voor de andere vragen en antwoorden van de andere leden van mijn groep kan je kijken op hun blog.

Wat neem ik mee van deze ochtend?

Ik vond het een leerzame activiteit. Je merkt als je met mensen die uit verschillende invalshoeken naar een vraagstuk kijken, er ook verschillende meningen zijn. Bijvoorbeeld de vraag over de centrale plek waar alle iPads liggen, past niet bij mijn visie op onderwijs. Ik wil niet terug naar het computerlokaal.
Ik had tijdens deze werkvorm wel de tijd om mijn plan scherper te krijgen. Ik realiseer me ook weer dat ik niet aan het begin van het proces sta, maar er midden in zit. Dat het meer kans van slagen heeft als ik collega's erbij betrek. Dat met de instructiefilmpjes gaf gelijk beelden. Wat als de kinderen die sneller werken gewoon de instructie vanaf de iPad kunnen volgen. Dan hoeven ze niet te wachten, kunnen ze doorspoelen als ze het al begrijpen, maar kunnen ze wel instructie krijgen als dat nodig is.
Ook de plannen van de andere groepsleden waren inspirerend. Kunnen we inderdaad de meerbegaafde kinderen uitdagen door ze met ICT op afstand te laten samenwerken? Margreet wil dit op een kleine school proberen. Maar dat kan natuurlijk op een grote school ook. Judith wil met digitale borden of met tablets aan de slag. Misschien kunnen we samenwerken en van elkaar leren. Ik ben echt weer een stukje verder in de goede richting.

Lesidee over Afrika

Soms dient een manier om je collega's onder te dompelen in de fantastische wereld van ICT zich ineens aan.

Even een klein kader.

Ik werk op de J.H.Snijdersschool. Een school in Rijswijk voor Natuurlijk Leren. Voor de precieze uitwerking van dit concept kun je de schoolgids naslaan. Ik geef les aan een groep 4/5. We hebben in onze school 4 van deze groepen. Op de themavergadering besluiten we dat we tijdens dit thema over de wereld allemaal 1 continent onder onze hoede nemen. En dat je daar voor 1 week de thema lessen voor voorbereid. Dan kunnen we in de drie weken erna elkaars lessen geven.

Het plan

Tijdens de kerstvakantie ben ik deze les aan het bedenken. Ik start met een stukje vullen van een presentatie, maar realiseer mij dat dit niet een heel interactief geheel wordt. Dus ik besluit een de les eens door een T-PACK bril te bekijken. En achter in mijn hoofd zit ook Sugata Mitra die laat zien dat kinderen ook kunnen leren door zelf te onderzoeken. Ik stof mijn ervaring met HTML weer op, en plak snel een kleine website in elkaar, met daarin filmpjes van beeldbank. Bij die filmpjes zet ik een aantal vragen, en de kinderen kunnen aan de slag. Door de filmpjes te verdelen in verschillende opdrachten, kunnen alle kinderen in groepjes aan de slag, en moeten ze later aan elkaar presenteren wat ze hebben geleerd.

Maar dan kan het ook in een app.

Het was al de bedoeling dat de kinderen de filmpjes op de iPad gingen bekijken. Dus bij het vullen van de website had ik rekening gehouden met de afmetingen van de iPad, en op mijn eigen iPad geprobeerd of het allemaal werkt. Je kan een website die je bezoekt ook op het beginscherm van de iPad zetten. Dat is wel makkelijk, dan kunnen de kinderen het vinden zonder de hele URL te moeten overtypen. Toen ik dit op mijn iPad deed, was ik een beetje teleurgesteld in het plaatje. De iPad maakt automatisch een plaatje van de website, maar omdat het zo ver verkleind was, vond ik het er niet meer mooi uitzien. Mijn zoektocht op internet begon, en ik kwam bij de site van Apple voor ontwikkelaars uit. Hier werd ik heel enthousiast. Zij hadden het over een web application. Oftewel, een website die als applicatie op je iPad wordt gebruikt. Ik ben gelijk met deze codes aan het proberen gegaan. Ik kan inderdaad een eigen plaatje instellen, en de website opent nu als je op het app-icoontje klikt, zonder de internetbalk erboven. Zo kan ik inderdaad tegen de kinderen zeggen dat het een echte app is, terwijl ik een beetje smokkel.

de app over Afrika

Het viel daarom ook een beetje tegen, dat zodra ik op een link klikte, de gewone browser werd geopend, en je dus uit de "app" ging. Hiervoor was nog aardig wat zoekwerk nodig. Maar uiteindelijk kwam ik op deze site terecht, en vond ik de oplossing. Met dit stukje in mijn HTML verwerkt, werkt de app zoals ik wil. Het resultaat staat hiernaast. Als je op elk willekeurig modern apparaat deze site bezoekt, kan je hem gebruiken. Hij is keurig volgens HTML5 standaard in elkaar gezet. Alleen als je het op je iPad op je beginscherm zet is er een kleine doch duidelijk zichtbare verandering. Het ziet er uit als een app. Ik ben blij.

Maar werkt het ook in de klas?

Daar werd het spannend. Vinden de kinderen het nog steeds leuk als ze in de app geen spelletjes kunnen spelen, maar gewoon vragen moeten beantwoorden en een presentatie voorbereiden? Een aantal dingen die mij opvielen bij het geven van de les:

• De kinderen gingen enthousiast aan de slag, maar waren vooral veel filmpjes aan het bekijken. De vragen werden door de meeste kinderen over het hoofd gezien. Dus soms was er wel een sturende vraag nodig. De kinderen hadden dan wel de mogelijkheid om het filmpje nog een keer te bekijken. Dus dat werkte wel goed. 
• De filmpjes over Zuid-Afrika waren een beetje moeilijker voor de kinderen, dat is ook te lezen in de app. Twee groepjes die ik zou hebben afgeraden deze filmpjes te bekijken zagen dit als een uitdaging. Maar uiteindelijk hebben ze er toch zelf voor gekozen om een ander onderwerp te doen. Het was een beetje te moeilijk. Blijkbaar was hier geen sturing van mij voor nodig.
• Ik had groepjes van 3 of 4 kinderen. Maar dat is toch wat lastig. Sommige groepjes zijn opgesplitst gedurende de les. Eigenlijk is met 2 kinderen op 1 iPad de grens. Alleen zou nog mooier zijn, maar daarvoor heb ik geen iPads genoeg. Het geluid is op zo'n niveau dat de kinderen zachtjes moeten praten om alles nog te kunnen horen. (positief voor de leerkracht :))
• Ik dacht dat de kinderen na een korte instructie en een uur werken wel konden presenteren. Maar de kinderen hadden langer nodig om de informatie uit de filmpjes te halen. Dus ik heb de presentaties naar de volgende les verplaatst. Ook heb ik een link naar de app op de site gezet. Een aantal kinderen hebben dit aangegrepen om thuis nog verder te werken. 
• Tijdens het presenteren hebben een aantal kinderen (met behulp van apple-TV) stukjes uit de filmpjes laten zien aan de klas. Ze gingen er aan de andere kinderen dingen over uitleggen. Fantastisch om te zien. 

Is dit een T-PACK les?

In deze les wordt de iPad als bron gebruikt, een onderdeel van de werkvorm. De iPad kan worden gebruikt bij het presenteren. De kinderen hebben leerdoelen, en de techniek wordt als ondersteuning gebruikt. Ik denk dat dit een goede TPACK-les is. Wel een grote voorbereiding, die het nu alleen waard was omdat je zeker weet dat 4 klassen hiermee aan het werk gaan. (En er kunnen natuurlijk nog veel meer klassen mee aan het werk)

En de collega's?

Die gaan de aankomende weken met de les aan de slag. Hopelijk zijn ze ook zo enthousiast......